PIETERMAN

Dit is de Pieterman en hij zwemt ondermeer in de Noordzee maar ook in Mediterrane wateren. Als je van deze vis filets snijdt, lijken ze qua vorm en stevigheid op tongfilets. In de jaren '50 werd je weleens in een hotel, uit zuinigheid, voor de gek gehouden. Want een Pieterman kost slechts een fractie van wat een tong kost. De smaak is weliswaar minder verfijnd dan die van een tong en de vis leent zich daarom goed voor een bereidingswijze met wat meer ingrediënten. Dat wil niet zeggen dat deze vis niet goed smaakt. Integendeel! En het vlees is lekker stevig.

Bij het vastpakken van de vis moet je opletten. Op de rug, net onder de kop, en aan de kieuwschilden zitten giftige stekels waaraan je je lelijk kunt prikken. Het effect is te vergelijken met een bijensteek. Knip daarom meteen met een keukenschaar de stekels eraf.
De vis laat zich makkelijk schoonmaken. Knip vanuit het poepgaatje naar de kieuwen toen en trek de kieuwen met de ingewanden eruit. Knip eventueel ook de vinnen (behalve de staartvin) eraf.

Dit is absoluut mijn favoriete Pietermannenrecept omdat de smaken zo mooi samengaan. In een plasje van olijfolie en witte wijn met daarbij gehalveerde kerstomaatjes, bestrooid met venkelzaad en een mengsel van fijngesneden knoflook en bladpeterselie. De vis natuurlijk van tevoren bestrooien met peper en zout. Na ongeveer 10 min. afgedekt in de oven, kijken of hij al gaar is door te met een scherp mesje te prikken in het vlees. Het is namelijk dodelijk voor de smaak wanneer deze vis te gaar is (dat geldt overigens voor heel veel vissen). De saus is heerlijk om wit brood met een stevige korst in te soppen.

Met prei daarbij.

Gestoomd totdat ze zalvig zacht zijn met een dressing van olijfolie, balsamico, citroensap, fijn gesneden knoflook en fijngesneden bladpeterselie.
Het preiblad bewaren voor de soep!

En warme witte bonen met zout en goede olijfolie. Belachelijk eenvoudig maar een heuse delicatesse mits de bonen goed zijn gekookt.